Dur! Hissizleşiyorsun.

Sen ki, kendini aynada göremez hale gelen insan. Neden böylesin sen?
Kavruluyorken hissizlikten her bir yan, Sen görmezden geliyorsun.
Dur mı oldun ahmak(!) sahip ol kendine,
Ya yutkunursun dar bir nehir içinde yada değen gözlere derinlerde.

Adapte Olmak Deseler Ne Olur Ki?

  Mutlaka ama mutlaka bir yerlerde değişiklik yaşamışızdır. İlkokulda öğretmenimiz sıramızı değiştirmiştir, ailemizin evi taşşınmıştır. En azından okul bitmiş yenisine başlamışızdır. Hep bir değişiklik olur. Bu değişikliklerinde ortak noktalarından bir tanesi de bizim için zorlu geçişler ortaya çıkarmasıdır. Ama sonuç olarak ise yinede adapte oluruz ve o ortamdan ayrılmak istemeyiz. Canımız sıkılır o ortamdan ayrılmak. Bunu bilerek beklersek çok daha iyi olacaktır. Çünkü zaman hiçbir şeyi değiştirmez, sadece üzerini örter. düstüruyla hareket eden temel kanunlarla yürür bu hayat.


Düşünen ve bunu gerçekleştirenlerden olma dileğiyle.


Kadir DURUKAN

Bayram Yaklaşırken

 Bayram yaklaşırken kiminin içinde bir burukluk, kiminin içinde bir sevinç olur. Bunun sebebi çok fazla. Ama benim içimde her ikiside var. Geçen yılların bıraktığı izler derin. Ancak güzel geçmesine rağmen bir o kadar da hüzünlü. 'Gitti bu bayram, bir daha gelmez asla.' düşüncesinin verdiği acı bir tecrübeyle.
 Bayramda büyükler küçüklerden el öpmesini bekler. Ancak bayram bir araya gelmekten ziyade 'Bayram etmek değil midir?'. Tutulan oruçların sonunda Allah'ın cennete girme sözüne karşılık bayram ederiz. Nedendir ki bu kadar geçmişten kalma beklentiler? Düşünmenin en lazım olduğu yer.

Korkaklığa Lanet!

 Gözümüzün önünde her gün o kadar olay oluyor ki, bunların hiç birisini görmüyoruz! Yanı başımızda bir cinayet işlense oradan hemen kaçarız. Ya şahit yazarlar başımız derde girer diye, yada katilin bize zarar vereceği endişesiyle. Bu korkaklık nedendir ki bizi bu hale getirdi? Bir dur(!) diyecek cesaret ve ferasetimiz neden yok?!

Varlığına Adanmak Mıdır Derdin?

Ey Sen! Düşüncelerine hayranlıkla kaldığım Varlık! Senin yokluğun azap mıdır? Yoksa senin yok olmadan korktuğumdan mıdır bu hassasiyetim, endişem?

Derinlikler Çağı

 Derin ama gerçekten 'çok' derin bir düşünceye dalalım. Hüzünlü mü hissederiz kendimizi? Ben kendi üzerimden gitmek istiyorum, ben çok derinleştiğim an itibariyle hüzün dolarım. Neden mi? Neden olabilir ki? Kalbî olarak rahatsızım. Dünyada kalıyorum, ahiretin varlığına gönlüm tam olarak tatmin değil. Ne kadar üzücü bir durum bunu kim anlayabilir ki? Şu boşluklardan kurtlulamıyorum. Nasıl olacak, onu da bilmiyorum.Akledebiliyor musun hazin ve mağdur durumumu?

 Her şey olacağına varır, gel gör ki buna katlanmanın bîçareliği ki ömre bedel. Önemli olan teslimiyettir. Teslim olup her şeye katlanmanın tadına erişmek gibisi var mı vesselam?


Hayat gaddardır, acımasız da olsa hayat bizim için varıdır.
Kıymetini bilene.

Boş'luk Felsefesi

 Kör olmak var işin ucunda. Nedir nedendir sorgulamadıkça. Her ne olursa olsun, saçma sapan bir hayat sürüyoruz. Kendimizi ne sanmalıyız ki? Ne kadar doğru bir olasılık içerisindeyiz ki? Biliyor musun bir gün sonsuzluğa ulaşacağımızı? Kim bilir, kim bilebilir ki? Nefret mi ediyorum? Evet hem de hat safhada. Hayttan ve Kendimden! Lanet olsun demek istiyorum, ancak diyemiyorum. Bir Müslüman(!) lanet okuyamaz!

 Kör olsun o gözler ki bugün görmek istemez!