Derin ama gerçekten 'çok' derin bir düşünceye dalalım. Hüzünlü mü hissederiz kendimizi? Ben kendi üzerimden gitmek istiyorum, ben çok derinleştiğim an itibariyle hüzün dolarım. Neden mi? Neden olabilir ki? Kalbî olarak rahatsızım. Dünyada kalıyorum, ahiretin varlığına gönlüm tam olarak tatmin değil. Ne kadar üzücü bir durum bunu kim anlayabilir ki? Şu boşluklardan kurtlulamıyorum. Nasıl olacak, onu da bilmiyorum.Akledebiliyor musun hazin ve mağdur durumumu?
Her şey olacağına varır, gel gör ki buna katlanmanın bîçareliği ki ömre bedel. Önemli olan teslimiyettir. Teslim olup her şeye katlanmanın tadına erişmek gibisi var mı vesselam?
Hayat gaddardır, acımasız da olsa hayat bizim için varıdır.
Kıymetini bilene.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder